O kształtowaniu się form opieki instytucjonalnej nad dzieckiem porzuconym, a w szczególności dzieckiem z niepełnosprawnością


Słowa kluczowe / Keywords:



Streszczenie:

Opieka instytucjonalna nad dzieckiem porzuconym, a w szczególności dzieckiem z niepełnosprawnością fizyczną i intelektualną, na przestrzeni lat przechodziła wiele przeobrażeń. Niepełnosprawność intelektualna od czasów starożytnych stanowiła duży problem, a wraz z kalectwem była najczęstszą przyczyną porzucania dzieci. Pierwszymi próbami organizowania opieki dla dzieci porzuconych były średniowieczne szpitale-przytułki. Analiza poszczególnych etapów kształtowania się form opieki instytucjonalnej nad dzieckiem niechcianym oraz z niepełnosprawnością w różnym stopniu ukazuje, jak wiele w tym zakresie zmieniło się na korzyść dzieci. Dziecko z niepełnosprawnością, zarówno fizyczną, jak i intelektualną, uznaje się za pełnoprawnego członka społeczeństwa. Współcześnie funkcjonujące formy pomocy to ukierunkowane na dziecko, otoczone szeregiem przepisów wyspecjalizowane placówki, zatrudniające wykwalifikowany personel. Pojawia się także nowa perspektywa w opiece nad dzieckiem z niepełnosprawnością: odchodzenie od instytucjonalnych form opieki na rzecz podejmowania działań skoncentrowanych na wspieraniu i reintegracji rodziny szczególnie dotkniętej niepełnosprawnością dziecka. W artykule omówiono problem porzucania dzieci na przestrzeni wieków. 

Abstract:

Institutional care of abandoned children, especially those physically or mentally disabled, has changed many times across the ages. Mental diseases have been an important problem since the ancient times. Together with physical disability it was the major reason of leaving children by their parents. The first attempts to organize care for abandoned children were medieval hospitals-almshouses. The analysis of particular steps in formation of institutional care over unwanted or disabled children shows how much has changed in a positive way. Mentally and physically disabled children are nowadays treated as fully-fledged citizens. Current forms of treatment are characterized by being child-focused, restricted by law institutions and operated by well qualified staff. New perspective of care over diseased children appears: leaving of institutional care to support activities focused on supporting the family and its reintegration. Aim of article is to describe the problem of leaving children by their parents across the ages. 


8 zł

author-image

Robert Śmigiel

author-image

Magdalena Kłaniewska