Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów – obraz kliniczny, diagnostyka i leczenie
Słowa kluczowe / Keywords:
Streszczenie:
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) jest najczęstszą przewlekłą chorobą reumatyczną wieku rozwojowego. Stanowi ważną przyczynę niepełnosprawności krótko- i długoterminowej. MIZS to heterogenna grupa zapaleń stawów o nieznanej etiologii. Pierwsze objawy pojawiają się przed 16. rokiem życia i utrzymują co najmniej 6 tygodni. Według Międzynarodowej Ligi Stowarzyszeń Reumatologicznych (International League of Associations for
Rheumatology, ILAR) MIZS składa się z 7 podtypów definiowanych przez objawy kliniczne obecne w ciągu pierwszych 6 miesięcy choroby: postaci uogólnionej,
nielicznostawowej, wielostawowej z obecnością lub bez czynnika reumatoidalnego (ang. rheumatoid factor, RF), łuszczycowego zapalenia stawów,
zapalenia stawów z zapaleniem przyczepów ścięgnistych (ang. enthesitis related arthritis, ERA) i niezróżnicowanego zapalenia stawów. W ostatnich 20 latach
dokonał się znaczny postęp w poznaniu patogenezy choroby, powstały nowe możliwości diagnostyczne i zwiększyła się dostępność nowych terapii,
m.in. biologicznych, co w efekcie pozwoliło na osiągnięcie istotnego przełomu w prowadzeniu pacjentów z MIZS i na poprawę rokowania. Niezwykle ważne
pozostaje wczesne ustalenie rozpoznania i podjęcie agresywnej terapii w celu zapobieżenia krótko- i długofalowym następstwom choroby.
Abstract:
Juvenile idiopathic arthritis (JIA) is the most common, chronic rheumatic disease in children which is an important cause of short- and long-term disability.
This broad term comprises a heterogeneous group of arthritides of unknown etiology beginning before the age of 16 years and lasting more than 6 weeks.
According to the International League of Associations for Rheumatology (ILAR) JIA encompasses 7 subtypes defined by clinical signs present during the
first 6 months of illness. These include systemic form, oligoarthritis, polyarthritis rheumatoid factor (RF) negative and polyarthritis RF-positive, juvenile psoriatic
arthritis, enthesitis related arthritis and (ERA) and undifferentiated arthritis. In the past two decades our physiopathological knowledge were essentially
improved, new diagnostics tools were introduced and new therapeutic options, including biologic drugs become available, what in turn have led to
revolution in the management of JIA patients and to improve their outcome. It is very important to early diagnose the disease and to introduce aggressive
therapy in order to avoid short- and long-term consequences of the disease.
