Zespół Tourette’a

---

Słowa kluczowe / Keywords:

ZABURZENIA NEUROPSYCHIATRYCZNE

 LECZENIE FARMAKOLOGICZNE

 KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE

 INTERWENCJE BEHAWIORALNE

 TIKI

 DIAGNOSTIC CRITERIA

 BEHAVIORAL INTERVENTIONS

TICS

 NEUROPSYCHIATRIC DISORDER

 PHARMACOLOGICAL TREATMENT

Streszczenie:

Zespół Tourette’a jest chorobą neuropsychiatryczną rozpoczynającą się przed 18. rokiem życia, której głównymi objawami są utrzymujące się powyżej 12 miesięcy tiki ruchowe i wokalne. Dodatkowo mogą występować zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ang. attention deficit hyperactivity disorder, ADHD), zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (ang. obsessive-compulsive disorder, OCD) oraz inne zaburzenia neuropsychiatryczne. W 50% przypadków zespół Tourette’a występuje rodzinnie. Czynniki psychologiczne mogą stanowić czynnik spustowy do pojawienia się pierwszych objawów. Patomechanizm choroby nie został dokładnie poznany. U chorych nie stwierdza się charakterystycznych zmian w badaniach neuroobrazowych. Rozpoznanie ustala się na podstawie obowiązujących kryteriów klinicznych. Nie istnieje leczenie przyczynowe. Dostępne metody terapii mają jedynie działanie objawowe. Najczęściej stosuje się interwencje behawioralne oraz farmakoterapię – neuroleptyki klasyczne i atypowe oraz agonistów receptora adrenergicznego. Większość chorych nie wymaga leczenia z uwagi na niewielkie nasilenie objawów.

Standardy Medyczne/Pediatria  2020, T. 17, 644-646

Abstract:

Tourette syndrome is neuropsychiatric disorder beginning before 18 years of age. The main symptoms are motor and vocal tics lasting more than 12 months. Additionally, attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and obsessive-compulsive disorder (OCD) may occur. In 50% Tourette syndrome cases family history is positive. Psychological factors can be a trigger for the first symptoms of the disease. The pathomechanism of the disease is still unclear. There are no characteristic changes in patients neuroimaging studies results. Diagnosis of the disease is established on the basis of current clinical criteria. There is no cure for the disease. Only symptomatic methods are available. Behavioral interventions and pharmacotherapy are mostly used in the treatment. The most commonly used drugs are classic and atypical neuroleptics and adrenergic receptor agonists. Many patients do not require treatment, because of mild symptoms.

Standardy Medyczne/Pediatria  2020, T. 17, 644-646

---

---