Pokrzywka − swędząca udręka
Słowa kluczowe / Keywords:
Streszczenie:
Pokrzywka to dolegliwość dość często stwierdzana u dorosłych (25%) i dzieci (od 2,1 do 6,7%), mogąca znacznie obniżać jakość życia. Może przybierać
postać ostrą lub przewlekłą (trwającą > 6 tygodni), być schorzeniem sporadycznym lub nawracającym. Pokrzywka definiowana jest jako nagłe pojawienie
się bąbli, charakteryzujących się uniesieniem w centrum zmiany, otoczonym rumieniem. Bardzo często towarzyszy jej nasilony świąd, czasami pieczenie.
Świąd jest odmiennym rodzajem czucia powierzchniowego, powodującym przykre i denerwujące uczucie skłaniające do drapania. Jest objawem, który
determinuje jakość życia i funkcjonowanie pacjentów, a jego nasilenie prowadzi do frustracji, irytacji, czasami depresji, zakłóca codzienną aktywność
i sen. Szacuje się, że 22% populacji doświadczało regularnie w swoim życiu uczucia świądu.
Świąd w pokrzywce ma odmienny niż w innych dermatozach patomechanizm. Główną rolę odgrywa histamina i jej działanie poprzez receptory H1
i H4. Ta specyfika warunkuje odmienne leczenie. Decydującym krokiem w opanowaniu objawów pokrzywki, a głównie irytującego świądu, jest zastosowanie
leków blokujących receptor histaminowy H1. W świądzie w pokrzywce u dzieci zaleca się podawanie standardowych dawek leków II generacji.
W leczeniu nie powinno się stosować leków przeciwhistaminowych I generacji ze względu na ich wielorakie, potwierdzone działania niepożądane.
Obecnie dostępny jest nowy lek − rupatadyna − który wykazał dużą skuteczność w leczeniu świądu i pokrzywki. Jest dobrze zbadanym, nowoczesnym
lekiem przeciwhistaminowym II generacji o dodatkowym synergistycznym działaniu anty-PAF. W badaniach klinicznych rupatadyna była skuteczna
i dobrze tolerowana przy dawkowaniu co 24 godz. Ma bardzo dobry profil bezpieczeństwa i może być stosowana w świądzie w przebiegu pokrzywki
już od 2. roku życia.
Abstract:
Urticaria is a skin disorder that may be often observed in adults (25%) and children (from 2.1% to 6.7%), which could result in a significant reduction in
quality of life. It may be acute or chronic (lasting more than 6 weeks), intermittent or persistent . Urticaria is defined as the sudden appearance of wheals
with central swelling and surrounding erythema, which are typically pruritic, sometimes burning.
Pruritus (itch) can be defined as a poorly localized, nonadapting, usually distressing and unpleasant sensation that causes an intense desire to scratch.
It may determine the quality of life and functioning of patients, and causes frustrations, irritations, sometimes depression, interferes with daily activities
and sleep. Pruritus is regularly reported in the general population (lifetime prevalence, 22%). The pathological mechanism of itch in urticaria is different
than in other skin diseases. The main role is plying by histamine and its effects through receptors H1 and H4. This pathomechanism determines the
different treatment. A crucial step in controlling the symptoms of urticaria, and mostly annoying itching, is to use systemic antihistamines, such as H1-
receptor antagonists. We have to use second-generation H1 antihistamines in standard doses. First-generation antihistamines should not be used due to
their multiple confirmed side effects.
Presently, we have a new drug − rupatadine, which showed high efficacy in pruritus and urticaria. It is well investigated, the modern second-generation
antihistamine with additional, synergistic action of anti-PAF. Rupatadine is effective, and well tolerated dosing every 24 hours. It has a very good safety
profile and can be used in itching in urticaria from 2 years old.
