Czy lekarze powinni leczyć sami siebie oraz swoją rodzinę?
Słowa kluczowe / Keywords:
Streszczenie:
Lekarze, poza pełnioną funkcją społeczną, są przede wszystkim ludźmi i podlegają tym samym prawidłom rozwoju schorzeń co populacja ogólna. Mimoto stanowią szczególną grupę trudnych i kapryśnych pacjentów. Podobnie zachowują się w przypadkach, kiedy pacjentem jest członek ich rodziny. Wynika to z kilku przesłanek:- usiłują pośpiesznie uzyskać pomoc kolegi, na wstępie już sugerując mu rozpoznanie;- kiedy uzyskają poradę, modyfikują zalecenia według własnej opinii;- często i empirycznie leczą sami siebie (lub swoją rodzinę), wykorzystując łatwy dostęp do leków na receptę. Powoduje to wiele nieporozumień, nadużywanie leków oraz nieprawidłowości zarówno w zakresie diagnostyki, jak i leczenia. Wskazanym niekorzystnym efektom leczenia przez lekarzy siebie i swojej rodziny mogłoby zapobiec przestrzeganie zasady korzystania z pomocy medycznej tylko u niezależnego specjalisty, ale jak się wydaje - nie jest to możliwe w większości przypadków.
Abstract:
Doctors remain at the same risk of common diseases as normal population. However, they are very specific, difficult and petulant patients. Similar attitudeis presented when a doctors’ family member is the patient. The background of this phenomenon is as following:- they often demand rapid (“short-cut”) diagnosis from their fellow-doctors suggesting immediately their opinion on diagnosis;- once given medical advice they modify these recommendations upon their own opinion;- often treat themselves (or their family) empirically having easy access to the drugs on prescription. All this leads to misunderstandings, drug abuse and diagnostic and therapeutic failures. Being treated by independent specialist only would be a solution,however not acceptable to many doctors.
