UWAGA!
Wszystkie zamówienia złożone od 23 kwietnia zostaną zrealizowane (wysłane) dopiero 29 kwietnia.
Za utrudnienia przepraszamy
Zakażenie Clostridium difficile a stosowanie leków hamujących wydzielanie kwasu solnego u dzieci
Zakażenie Clostridium difficile a stosowanie leków hamujących wydzielanie kwasu solnego u dzieci
Na podstawie: Nylund CM, Eide M, Gorman GH. Association of Clostridium difficile Infections with Acid Suppression Medications in Children. J Pediatr 2014;165:979-84.
Clostridium difficile jest gatunkiem beztlenowych, Gram-dodatnich laseczek, który najczęściej proliferuje w przewodzie pokarmowym człowieka po zastosowaniu antybiotykoterapii szerokospektralnej. Przebieg zakażenia C. difficile jest zróżnicowany - od biegunki, zazwyczaj z domieszką krwi, aż do ostrego rozdęcia okrężnicy i śmierci. W ostatnim czasie narasta oporność C. difficile na antybiotyki stosowane w przypadku zakażenia tym drobnoustrojem (metronidazol, wankomycyna). Dodatkowo obserwuje się więcej przypadków zakażeń C. difficile wśród hospitalizowanych dzieci, większą liczbę zakażeń pozaszpitalnych oraz istnienie hiperwirulentnych szczepów bakterii. Wzrosła również częstość stosowania leków hamujących wydzielanie kwasu solnego w żołądku, takich jak inhibitory pompy protonowej (IPP). Udowodniono, że przyjmowanie IPP może powodować zespół rozrostu bakteryjnego u dzieci oraz prowokować dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Wiele badań wskazuje na związek między zakażeniami C. difficile a stosowaniem leków hamujących wydzielanie kwasu solnego. W prezentowanym badaniu przeanalizowano dokumentację medyczną dzieci w wieku od 2 do 18 lat leczonych w szpitalu lub ambulatoryjnie z powodu zakażenia C. difficile. U 2437 pacjentów stwierdzono 2531 infekcji spowodowanych tym patogenem. 1190 (48%) spośród tych dzieci miało kiedykolwiek zalecone przyjmowanie leków hamujących wydzielanie żołądkowe. Zakażenie C. difficile było bardziej prawdopodobne w czasie, gdy zlecono przyjmowanie IPP (RI 2,36; 95% CI: 2,22-2,52), inhibitora receptora H2 (RI 1,95; 95% CI: 1,63-2,34) lub leków z obydwu grup (RI 2,40; 95% CI: 1,90-3,04). U 217 (8,9%) pacjentów stwierdzono 265 (10,4%) epizodów nawrotu infekcji. Podobnie nawrót zakażenia był bardziej prawdopodobny u pacjentów stosujących IPP (RI 1,74; 95% CI: 1,51-2,00) lub antagonistę receptorów H2 (RI 2,63; 95% CI: 1,89-3,66).
Wnioski: Stosowanie leków zmniejszających wydzielanie kwasu solnego w żołądku wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zakażenia C. difficile oraz z jego nawrotami. Autorzy badania zalecają rozważne stosowanie IPP i antagonistów receptora H2, szczególnie u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem zakażenia C. difficile (przede wszystkim leczonych
antybiotykami i lekami immunosupresyjnymi).
