Trudności w wypróżnianiu i zaparcie czynnościowe u niemowląt – interwencje żywieniowe
Autor: prof. dr hab. n. med. Hanna Szajewska
„Problemy z wypróżnianiem są częste u niemowląt. Z jednej strony mogą przybierać postać stolców zbyt luźnych, świadczących o biegunce, z drugiej – zaparcia. Na zaparcie – bez względu na przyczynę – wskazuje zbyt mała częstość wypróżnień lub stolce twarde, oddawane z wysiłkiem. Ok. 95% przypadków stanowi zaparcie czynnościowe, czyli niespowodowane zaburzeniami strukturalnymi ani biochemicznymi1. Choroby organiczne (np. choroba Hirschsprunga) lub systemowe (np. niedoczynność tarczycy) są przyczyną zaparcia w pozostałych ok. 5%1. Bez względu na przyczynę zaparcie ma tendencję do samopogłębiania się (ból podczas defekacji prowadzi do jej wstrzymywania, w efekcie stolec staje się coraz większy i twardszy).
W artykule podsumowano dane dotyczące postępowania w przypadku zaparcia czynnościowego u niemowląt.
Omówiono rolę interwencji żywieniowych w leczeniu pełnoobjawowego zaparcia czynnościowego, jak również w przypadku trudności w wypróżnianiu niespełniających rygorystycznych kryteriów rozpoznania zaparcia, ale będących przyczyną dolegliwości u niemowlęcia oraz niepokoju i frustracji opiekunów.”
Pełna treść artykułu znajduje się na stronie: https://www.standardy.pl/artykuly/id/1904
